PROGRAM WYCIECZKI PO KOWNIE  

KOWNO (lit. Kaunas) – drugie pod względem liczby mieszkańców miasto Litwy i największy ośrodek przemysłowy kraju. Miasto położone w środkowej Litwie u zbiegu Niemna i Wilii. Do 1918 roku Kowno było miastem granicznym, współczesne lewobrzeżne dzielnice Aleksota i Poniemuń leżały w Królestwie Polskim. W okresie międzywojennym Kowno pełniło rolę stolicy Litwy.

 

Warto zwiedzić:

ZAMEK. Strategiczne umieszczenie zamku było bardzo ważne. Rzeki Niemen (ojciec) i Wilia (matka) stanowiły świetną drogę wodną, a przecinające się tutaj szlaki handlowe – drogę lądową. Wzmagało to apetyt Krzyżaków na jego zdobycie. Po bitwie pod Grunwaldem zamek stracił swoje strategiczne znaczenie.   

RATUSZ „KOWIEŃSKI ŁABĘDŹ“ I PLAC. Obecny wygląd ratusza uformował się w drugiej połowie XVIII w. z ręki architekty Karola Podczaszyńskiego. Budynek miał służyć jako tymczasowa rezydencja carska, w której car planował zatrzymywać się podczas podróży do zachodnich gubernii imperium. 

KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO I KLASZTOR BERNARDYNÓWZespół ostatecznie uformował się w XVI-XVII w. Po powstaniu listopadowym klasztor skasowano. W czasach sowieckich w kościele rozlokowano magazyny. Obecnie odrestaurowany, czynny.

DOM, GDZIE W LATACH 1819-1823 MIESZKAŁ I PRACOWAŁ ADAM MICKIEWICZ. Adam do Kowna przyjechał aby odpracować stypendium, które otrzymywał studiując w Wilnie. Wieszcz pracował w szkole powiatowej jako nauczyciel literatury, historii i prawa.   

 

 

POMNIK MAIRONISA I MUZEUM LITERATURY LITEWSKIEJ. Maironis (imię właściwe Jonas Mačiulis) – poeta i duchowny litewski. W swojej twórczości opiewał bohaterską przeszłość Litwy. W podziemiach obecnego Muzeum  Literatury Litewskiej po powstaniu styczniowym był więziony Antoni Mackiewicz – dowódca oddziałów powstańczych na Żmudzi. 

SPACER BRZEGIEM NIEMNA. Niemen wypływa z okolic Mińska, płynie przez Białoruś, Litwę i Rosję (Obwód Kaliningradzki). Długość rzeki  – 937 km.

ARCHIKATEDRA PW. ŚŚ. PIOTRA I PAWŁA.  Jest to największa świątynia katolicka na Litwie i jedyna bazylika gotycka w kraju. Ołtarz główny wykonany przez Tomasza Podhajskiego, przedstawia scenę Ukrzyżowania w otoczeniu 12 apostołów. Ściany świątyni zdobią obrazy Johanna Gotharda Berhoffa i Michała Andriollego. 

DOM PERKUNASA – jeden z najbardziej oryginalnych zabudowań w stylu płomiennego gotyku na Litwie. Murowany budynek z bogatym frontonem i obszernymi piwnicami, został wzniesiony w końcu XV w. 

KOŚCIÓŁ PW. WNIEBOWZIĘCIA NMP – TZW. KOŚCIÓŁ WITOLDA to najstarsza katolicka świątynia w Kownie. W czasie wojen napoleońskich mieścił się tutaj magazyn amunicji wojskowej, później przekształcono go na cerkiew prawosławną. W czasie I wojny światowej były tu magazyny dla przechowywania ziemniaków. 

 

 

 

 

Po zwiedzeniu starówki kowieńskiej  można udać się na degustację nalewek litewskich do najstarszej fabryki Stumbras, gdzie są produkowane takie trunki jak np. "Trzy 999". Na początku odbywa się wycieczka, później degustacja. Obowiązuje wcześniejsza rezerwacja.

 

Jesteś zainteresowany? Zadzwoń +37067708262 lub napisz maila  This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

 

   

 

 

 Poza starówką:

ALEJA WOLNOŚCI. Jest to deptak o długości 1,7 km, łączący starówkę z nowymi dzielnicami. Oś Alei Wolności dokładnie wyznacza kierunek wschód-zachód. Przy alei mieści się muzeum zoologiczne, dwa teatry, galeria Žilinskasa, pomnik księcia Witolda, poczta centralna, sobór pw. Św. Michała Archanioła. Na Alei Wolności 14 maja 1972 r. Romas Kalanta, w proteście przeciwko okupacji swojego kraju przez ZSRR dokonał publicznego samospalenia.          

PLAC JEDNOŚCI. Znajdują się tutaj pomniki-popiersia znanych litewskich pisarzy, polityków, aktywistów, obrońców litewskości. Płonie wieczny ogień. Drewniane krzyże upamiętniają poległych za wolność cywili i wojskowych. W 1956 roku na wieży Muzeum Wojskowego im. Witolda Wielkiego umieszczono carillon – instrument muzyczny, używany na otwartej przestrzeni, składający się z 35 dzwonów. 

MUZEUM DIABŁÓW. Inicjatorem muzeum był słynny litewski malarz A. Žmudzinawiczius. Początkowo kolekcja diabłów zajmowała jego mieszkanie, a kiedy autor zebrał 20 diabelskich tuzinów (czyli 260 sztuk), dla muzeum przeznaczył nowe zabudowania. Muzeum szybko stało się znane, diabłów zaczęto prezentować i przysyłać z całego świata.

 

Architektura modernistyczna Kowna

Zwana także architekturą kowieńską okresu międzywojennego, to zespół obiektów architektonicznych powstałych w Kownie w latach 1919-1940. Łączą je wspólne architektoniczne cechy stylistyczne, odzwierciedlające popularny wówczas w krajach zachodnich styl modernistyczny. W sumie w tym okresie w Kownie wybudowano 12 tysięcy domów. Niektóre z tych obiektów w 2015 r otrzymały Znak Dziedzictwa Europejskiego. Ubiegają się również o status obiektów światowego dziedzictwa i znajdują się na wstępnej liście zabytków dziedzictwa UNESCO. 

Główne cechy

W 1919 roku po przeniesieniu stolicy młodej Republiki Litewskiej do Kowna (wówczas prawie całkowicie zardzewiałego, paramilitarnego miasta fortyfikacyjnego Cesarstwa) rozpoczął się jego szybki rozwój. Przeniosła się tu władza i inteligencja, powstał nowy ośrodek państwowej polityki, gospodarki, oświaty i kultury. Ponadto, w miarę umacniania się litewskiej tożsamości i nacjonalizmu, Kowno stało się symbolem wolnej Litwy i litewskości. 

Duży wpływ na rozkwit architektury modernistycznej mieli litewscy i zagraniczni architekci, którzy wracali ze studiów na zagranicznych uczelniach i przywozili ze sobą nowe idee. Swoją twórczością w pełni wpisywali się w ówczesny kontekst europejski, tworząc architekturę nadążającą za europejskimi tendencjami, ale jednocześnie wypracowującą narodowy, ekskluzywny styl. Po raz drugi w historii Litwy (po okresie baroku) lokalni architekci mieli równy udział w kształtowaniu litewskiej europejskiej tradycji architektonicznej.

Najważniejszymi modernistycznymi architektami Kowna byli Felix Vizbaras (1880–1966), który ukończył studia w Rydze, Vytautas Landsbergis-Žemkalnis (1893–1993), który studiował w Rzymie, Edmundas Alfons Frykas, który studiował w Sankt Petersburgu i inni. W Kownie działali także architekci spoza Litwy, którzy znaleźli tu schronienie i zaangażowali się w proces budowy miasta. Byli wśród nich na przykład urodzony w Rosji architekt Vladimir Dubenecki (1888-1932), który uciekł przed prześladowaniami bolszewików w Związku Radzieckim, Łotysz Karolis Reisonas (1894-1981), Rosjanin Arnas Funkas (1898-1981) 1957) i inni.

Najważniejszą tradycją architektoniczną, na której opierał się kowieński modernizm, była powstała w Niemczech architektura Bauhaus, dążąca do połączenia funkcjonalności z estetyką. Charakteryzuje się wyrafinowanymi, minimalistycznymi i rytmicznie powtarzającymi się formami architektonicznymi. Ważna jest tutaj harmonia elewacji i gra geometrycznych kształtów. Dużo uwagi poświęca się oświetleniu, higienie, funkcji budynku i wygodzie.

W modernistycznej zabudowie Kowna stosowano wiele wertykalnych, dlatego zwłaszcza w budynkach użyteczności publicznej okna budynków są wąskie i długie. Wysokie budynki posiadają portal, który biegnie przez całą wysokość budynku, dodatkowo podkreślając pionowość. Jednak oprócz linii prostych zastosowano również szereg zakrzywionych. Budynki mieszkalne charakteryzują się wystającymi okrągłymi balkonami i okrągłymi oknami. Ważnym detalem dekoracyjnym były drzwi, estetycznie dostosowane do stylistyki budynku. Pomimo tendencji modernistycznych, które szybko dotarły na Litwę, mieszały się one ze stylami, które istniały w litewskiej architekturze do tej pory. Dlatego w kontekście litewskim stylistykę modernizmu uzupełniały dość obfite detale ozdobnicze (np. barokowe) i narodowe ornamenty. Modernistyczne obiekty architektoniczne Kowna odzwierciedlały ówczesną sytuację Litwy i Kowna. W większości budowano budynki mieszkalne, gospodarcze, oświatowe i kulturowe.

Jesteś zainteresowany? Zadzwoń +37067708262 lub napisz maila  This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

 

© Kopiowanie materiałów bez poinformowania autora jest zabronione. Przewodnik po Kownie

Šaltinis. Nuotraukos InGoogleImage

Przewodnik po Kownie; Zwiedzanie Kowna; Polski przewodnik po Kownie; Zwiedzanie Kowna; Zwiedzanie Kowna z przewodnikiem; Oferta zwiedzania Kowna; Kowno - co zobaczyć?, prywatny przewodnik po Kownie, Kowno przewodnik, przewodnik Kowno, przewodnik po Kownie, polskojęzyczny przewodnik po Kownie