W Wilnie ogółem można naliczyć ze sto pomników i tablic upamiętniających sławnych ludzi i wydarzenia. Są to duże monumenty i wielkości dłoni arcydzieła sztuki. Każdy wyjątkowy, każdy po swojemu piękny.
Pomnik Adama Mickiewicza znajduje się w pobliżu kościoła św. Anny. Autorem jest litewski rzeźbiarz Gediminas Jakubonis.
Pomnik Stanisława Moniuszki stoi w pięknym parku przy kościele św. Katarzyny. Zachował się również dom upamiętniony tablicą, w którym kompozytor mieszkał z rodziną.
Popiersie Juliusza Słowackiego znajduje się w domu, w którym mieszkał z matką Salomeą i ojczymem profesorem Augustem Becu.
Pomnik Giedymina założyciela miasta na placu katedralnym.
Pomnik Romaina Gary. Imię właściwe Roman Kacew. Francuski pisarz pochodzenia żydowskiego, reżyser filmowy, scenarzysta, inżynier, dyplomata. Gary urodził się Wilnie. W czasie II wojny światowej planował zamach na Hitlera, kupił nawet bilety na szybki pociąg. Od 1963 roku swoje życie poświęcił pisaniu. Jest autorem trzydziestu utworów. W swoich romanach opowiada o życiu w Wilnie.
Mur Wolności− to symboliczny mur z ponad 21 tys. cegiełek, który upamiętnia Drogę Bałtycką. W 1990 roku mieszkańcy Litwy, Łotwy i Estonii wyszli na ulice, wzięli się 2,5 miliona ludzi. Żywy łańcuch brał początek w Wilnie, prowadził do Rygi, z Rygi do Tallina.
Pomnik Franka Zappy. Zappa to amerykański muzyk rockowy, jazzowy, wokalista, kompozytor oraz autor tekstów, lider zespołu „The Mothers of Invention”. Aktor, reżyser i scenarzysta filmowy.
Pomnik „Trzy muzy” na dachu Narodowego Teatru Dramatycznego przy alei Giedymina symbolizują dramat, komedię, tragedię.
Syrenka, która przyciąga ludzi z całego świata. Jest to symbol Zarzecza.
Pomnik wileńskiego Gaona Elijahu ben Šlomo Zalmana. Gaon Elijahu ben Šlomo Zalman był nazywany Gaonem z Wilna. Urodził się i zmarł w Wilnie. Był znanym rabinem, znawcą kabały − mistyczno-filozoficznej nauki izraelickiego pochodzenia, założycielem wileńskiej szkoły Talmudu. „W wieku trzech lat umiał na pamięć całe ustępy z Biblii. Od dziesiątego roku życia nie potrzebował już nauczycieli. W wieku lat jedenastu znał na pamięć cały Talmud Jerozolimski“. Ostro wystąpił przeciwko chasydyzmowi i sceptycznie był nastawiony do ruchu haskali (ruch intelektualny Żydów europejskich). Te ruchy uważał za szkodliwe dla Żydów. Ekskomunikował gminy chasydów, które chciały rozwijać się w Wilnie, a kahał wileński (wyrażenie z języka jidysz oznaczające gminę) wypędził z miasta.
Płytka „Cud” - tutaj dzieją się cuda. Wystarczy na tą płytkę stanąć, wymyślić życzenie i pokręcić się jeden raz na około swej osi, a życzenie się spełni.
Płytka „Szczęście”. Trzeba na tą płytkę stanąć i „doładować“ szczęścia.
Pomnik Wawrzyńca Gucewicza. Wawrzyniec Gucewicz był profesorem architektury i topografii w Szkole Inżynierów Korpusu Litewskiego i kierownikiem katedry architektury na Uniwersytecie Wileńskim. Wspierany przez biskupa Massalskiego studiował na najlepszych uczelniach tego okresu. Wawrzyniec Gucewicz w Wilnie zaprojektował katedrę, ratusz, pałac biskupi, niektóre fragmenty pałacu w Werkach (wcześniej przy budowie tego pałacu pracował Marcin Knakfus), dom Karpiów przy ul. Trockiej. Gucewicz – najbardziej znany architekta epoki klasycystycznej jest również autorem kościołów w Mejszagole, Suderwie, Janowie i ratusza w Widzach na Białorusi. Dla architektury Gucewicza są charakterystyczne monumentalne i majestatyczne formy, silne akcenty fasady, subtelność w dekoracji, pastelowe kolory i wyważona więź budynku z otoczeniem.
Ręka koszykarza trzymającego piłkę. Koszykówka – to druga religia Litwina. Jeżeli ulice na Litwie nagle opustoszały, niewątpliwie oznaczo to, że odbywają się ważne zawody koszykarskie. Zawody koszykarskie lubią i oglądają wszyscy mieszkańcy Litwy. Litwa jest czterokrotnym mistrzem Europy i laureatem olimpiad. Kluby mają na swoim koncie zwycięstwo w „Eurolidze“ i innych międzynarodowych zawodach. A takie nazwiska, jak Sabonis, Marciulionis (lit. Marčiulionis) zna cały świat.
Brzuch pomyślności − dla głaskania na szczęście.
Płytka „Stopy” − symbol Drogi Bałtyckiej
Płytka „Jabłuszko” − miejsce spotkań zakochanych.
Pomnik Cemacha Szabada. Cemach Szabad był lekarzem, działaczem społecznym i politycznym. Senator II kadencji II Rzeczypospolitej. Lekarz Szabad jest odpowiednikiem doktora „Ajboli“.
Pomnik Vincasa Kudirki. Vincas Kudirka - litewski lekarz, słynny poeta, dziennikarz, muzyk i kompozytor. Autor tekstu i muzyki „Pieśni Narodowej“ (lit. Tautiška giesmė), czyli hymnu. Autor jednej z pierwszych gazet litewskich „Dzwon“.
Pomnik Żmudzinki. „Żmudzinka” imię właściwe Julija Beniuševičiūtė-Žymantienė – poetka, która pierwszy swój wiersz napisała w wieku czterdziestu lat, polityk, która była członkiem „Narodowego Stowarzyszenia Litwinów“, redaktorka „Wiadomości Litewskich“.
Pomnik Sowy z Leszczyniaka. Sowa z Leszczyniaka – literacki pseudonim, pod którym pisały dwie siostry - Sofija Ivanauskaitė-Pšibiliauskienė i Marija Ivanauskaitė–Lastauskienė.
Pomnik Tarasa Szewczenki – ukraińskiego poety narodowego, romantyka, malarza.
Pomnik św. Krzysztofa. Św. Krzysztof jest patronem miast położonych nad rzekami, patronem mostów, podróżujących, kierowców, żeglarzy. Św. Krzysztof jest też patronem Wilna.